معرفی کامل ارزدیجیتال آوه (AAVE) + چارت قیمتی

اجزای اکوسیستم آوه

۱٫ بازار وام‌دهی (Lending Market)

هسته اصلی اکوسیستم آوه، بازار وام‌دهی آن است که در آن کاربران به دو دسته تقسیم می‌شوند:

• وام‌دهندگان (Lenders): کسانی که دارایی‌های خود را به پروتکل واریز می‌کنند و در ازای آن، توکن‌های aToken دریافت می‌کنند. این توکن‌ها نمایانگر سپرده‌های کاربران هستند و به طور خودکار بهره‌دار می‌شوند. مثلاً با واریز DAI، کاربر aDAI دریافت می‌کند که به مرور زمان افزایش می‌یابد.
• وام‌گیرندگان (Borrowers): با سپرده‌گذاری دارایی به عنوان وثیقه، وام‌گیرندگان می‌توانند دارایی‌های دیگر را وام بگیرند. مقدار وامی که می‌توانند بگیرند، بستگی به نسبت وام به ارزش (LTV) وثیقه دارد. برای مثال، اگر LTV برای ETH 75٪ باشد، کاربر می‌تواند تا ۷۵٪ ارزش وثیقه خود را وام بگیرد.

۲٫ نرخ بهره و الگوریتم تعیین نرخ

آوه از دو نوع نرخ بهره استفاده می‌کند:

• نرخ بهره ثابت: برای کاربران کم‌ریسک که به دنبال ثبات در بازپرداخت‌های خود هستند.
• نرخ بهره متغیر: برای کاربرانی که می‌خواهند از نوسانات بازار بهره ببرند. این نرخ‌ها به وضعیت نقدینگی پروتکل وابسته‌اند؛ اگر تقاضا برای دارایی بالا باشد، نرخ بهره افزایش می‌یابد.

الگوریتم تعیین نرخ بهره در آوه بر اساس یک فرمول نسبت عرضه و تقاضا طراحی شده است. این فرمول به صورت خودکار نرخ بهره را با توجه به میزان استفاده از دارایی‌ها تنظیم می‌کند. هر دارایی دارای یک نرخ بهره‌ اولیه (Base Rate) و یک نرخ بهره افزایشی (Utilization Rate) است که با افزایش استفاده از دارایی‌ها، نرخ بهره افزایشی به صورت تدریجی افزایش می‌یابد.

فرمول کلی محاسبه نرخ بهره به صورت زیر است:

$$\text{ Interest Rate}=\text{Base Rate}+(\text{Utilization Rate}\times \text{Multiplier})$$

در این فرمول:

Base Rate: نرخ بهره اولیه است که در شرایط کم‌تقاضا اعمال می‌شود.

Utilization Rate: درصد استفاده از دارایی است.

Multiplier: ضریبی که نشان‌دهنده افزایش نرخ بهره با افزایش تقاضا است.

این فرمول تضمین می‌کند که با افزایش تقاضا برای وام‌گیری یک دارایی، نرخ بهره به طور خودکار افزایش می‌یابد و برعکس، در شرایط نقدینگی بیشتر، نرخ بهره کاهش پیدا می‌کند تا به تعادل در بازار وام‌دهی کمک کند

۳٫ وام‌های فلش (Flash Loans)

همانطور که در قبل مطرح شد، این وام‌ها یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد آوه هستند. کاربران می‌توانند بدون وثیقه وام بگیرند، به شرطی که در همان تراکنش بازپرداخت شود. این وام‌ها برای استراتژی‌های آربیتراژ و جابجایی وثیقه بسیار مفید هستند.

۴٫ توکن‌های بهره‌دار aTokens

هنگامی که کاربران دارایی‌های خود را به پروتکل واریز می‌کنند، توکن‌های aToken دریافت می‌کنند. این توکن‌ها به طور خودکار و بر اساس میزان بهره دریافتی، افزایش می‌یابند. به عنوان مثال، با واریز ۱۰۰ DAI، کاربر aDAI دریافت می‌کند که به طور مداوم افزایش می‌یابد.

۵٫ توکن بومی آوه ($AAVE)

توکن بومی پروتکل آوه، $AAVE، چندین کاربرد کلیدی دارد:

• حاکمیت (Governance): دارندگان $AAVE در تصمیم‌گیری‌های کلیدی پروتکل شرکت می‌کنند.
• ماژول امنیتی (Safety Module): کاربران می‌توانند توکن‌های خود را در ماژول امنیتی قفل کرده و در ازای آن پاداش دریافت کنند.
• تخفیف در کارمزدها: کاربرانی که از $AAVE استفاده می‌کنند، می‌توانند از تخفیف‌های کارمزدی بهره‌مند شوند.

۶٫ ماژول امنیتی (Safety Module)

ماژول امنیتی (Safety Module) در پروتکل آوه یک مکانیزم برای محافظت از دارایی‌های کاربران در صورت وقوع نقص یا مشکلات امنیتی است. کاربران می‌توانند توکن‌های $AAVE خود را در این ماژول سپرده‌گذاری کنند و در ازای این اقدام پاداش دریافت کنند. این توکن‌ها به عنوان یک لایه ایمنی عمل می‌کنند و در صورت بروز خطا در پروتکل، از آنها برای جبران ضرر استفاده می‌شود. این ماژول به عنوان یک پوشش ریسک یا بیمه برای کاربران عمل می‌کند و نقدینگی لازم برای جبران خسارت‌ها را فراهم می‌آورد.

اجزای اصلی ماژول امنیتی

1. پاداش برای سپرده‌گذاران: افرادی که توکن‌های خود را در ماژول سپرده‌گذاری می‌کنند، به صورت دوره‌ای پاداش دریافت می‌کنند.
2. مکانیزم جبران خسارت: در صورت رخ دادن مشکلات امنیتی، توکن‌های قفل شده برای جبران خسارت کاربران استفاده می‌شود.
3. ریسک مشارکت: در صورت وقوع یک رویداد بزرگ، بخشی از دارایی‌های سپرده‌گذاری‌شده ممکن است از دست برود.

این ماژول به ایجاد اعتماد در اکوسیستم آوه کمک می‌کند، چرا که کاربران می‌دانند در صورت بروز مشکلات غیرمنتظره، مکانیسمی برای جبران ضررها وجود دارد.

۷٫ لایه ۲ و مقیاس‌پذیری

آوه برای افزایش کارایی و کاهش هزینه‌های تراکنش، با پروژه‌های لایه ۲ مانند Polygon همکاری کرده است. لایه ۲ به عنوان یک راه‌حل برای بهبود مقیاس‌پذیری شبکه‌های بلاکچین لایه ۱ مانند اتریوم عمل می‌کند. در واقع، این راه‌حل‌ها تراکنش‌ها را از زنجیره اصلی اتریوم خارج کرده و در لایه دوم پردازش می‌کنند. نتیجه این کار، کاهش کارمزدهای گس (gas fees) و افزایش سرعت پردازش تراکنش‌هاست. این همکاری باعث شده است که کاربران بتوانند با هزینه‌های بسیار کمتر و سرعت بالاتر از پروتکل آوه استفاده کنند.

Polygon به آوه چه کمکی می‌کند؟

1. کاهش کارمزدها: Polygon از مکانیسمی استفاده می‌کند که تراکنش‌ها را به صورت دسته‌ای پردازش کرده و در نهایت فقط یک تراکنش بر بستر اتریوم ثبت می‌شود. این امر باعث کاهش کارمزد تراکنش‌های کاربران می‌شود.

2. افزایش سرعت: تراکنش‌ها در لایه ۲ با سرعت بالاتری نسبت به زنجیره اصلی پردازش می‌شوند. این موضوع به کاربران آوه این امکان را می‌دهد که سریع‌تر و بدون تأخیرهای زیاد، عملیات وام‌دهی و وام‌گیری خود را انجام دهند.

3. انعطاف‌پذیری بیشتر: با توجه به هزینه‌های کمتر و سرعت بیشتر، آوه می‌تواند خدمات خود را به طیف وسیع‌تری از کاربران ارائه دهد. کاربران کوچک‌تر که پیش‌تر به دلیل هزینه‌های بالای گس قادر به استفاده از پروتکل نبودند، اکنون می‌توانند با کارمزدهای کمتر از این خدمات بهره ببرند.

۸٫ استیبل‌کوین‌ها در پروتکل آوه

پروتکل آوه از استیبل‌کوین‌های مختلف مانند DAI، USDC و USDT پشتیبانی می‌کند. این استیبل‌کوین‌ها به کاربران این امکان را می‌دهند که بدون نگرانی از نوسانات بازار، دارایی‌های خود را در پروتکل واریز کرده یا وام بگیرند.