فهرست عناوین
اتریوم چیست؟
اتریوم (Ethereum) یک پلتفرم بلاکچین با قابلیت ایجاد و اجرای قراردادهای هوشمند است. این شبکه به عنوان اولین محیطی که امکان توسعه قراردادهای هوشمند را فراهم کرده است، نقشی بسیار مهم در تحولات شبکه‌های بلاک‌چینی ایفا کرده است.
اتریوم برای نخستین بار در سال ۲۰۱۳ معرفی شد، زمانی که ویتالیک بوترین مقاله‌ای به نام “White Paper” را منتشر کرد. هدف اصلی این پروژه توسعه نرم‌افزارهای غیرمتمرکز بود و در تاریخ ۳۰ جولای ۲۰۱۵ به عنوان اولین بلاکچین چندمنظوره جهان فعالیت خود را آغاز کرد. با راه‌اندازی اتریوم، مسیری نوین در جهت ارائه کاربردهای متنوع برای بلاکچین پیش‌روی گرفت.
بوترین اعتقاد داشت که تکنولوژی بلاکچین و بیت‌کوین می‌توانند به‌عنوان یک زیرساخت اصلی برای انتقال و مدیریت دارایی‌ها، علاوه بر پول، استفاده شوند. او به دنبال ایجاد یک زبان برنامه‌نویسی بود که بتواند اموال مادی مانند املاک و سهام را نیز به بلاکچین متصل کند. با بررسی مشکلات موجود در شبکه بیت‌کوین، او به راهکارهای نوآورانه‌تری رسید.
چه کسی اتریوم را اختراع کرد؟
ایده اصلی اتریوم از ویتالیک بوترین، یک برنامه‌نویس اهل روسیه که در کانادا زندگی می‌کرد، برگرفته شد، اما تعداد زیادی از افراد در این مسیر به او کمک کردند. آنتونی دی لوریو اظهار داشت: “اتریوم را ویتالیک بوترین، من، چارلز هاسکینسون، میهای آلیسی و امیر چتریت در دسامبر ۲۰۱۳ تأسیس کردند. جوزف لوبین، گوین وود و جفری ویلک نیز در سال ۲۰۱۴ به عنوان بنیان‌گذار به این پروژه اضافه شدند.” توسعه رسمی این نرم‌افزار در اوایل سال ۲۰۱۴ توسط یک شرکت سوئیسی به نام Ethereum Switzerland GmbH آغاز شد. ایده اولیه این پروژه از جایگاه قراردادهای هوشمند در بلاکچین برگرفته شد، که قبل از شروع برنامه‌نویسی نرم‌افزار، گوین وود در مستندی به نام “Yellow Paper” اتریوم، که ماشین مجازی اتریوم را معرفی کرد، آنها را مشخص کرد.
بعد از آن، یک سازمان غیرانتفاعی به نام بنیاد اتریوم در سوئیس تأسیس شد. سرمایه لازم برای توسعه اتریوم از طریق یک عرضه عمومی آنلاین تأمین شد. در این عرضه عمومی، افراد می‌توانستند ارز بومی این شبکه، یعنی اتر (ETH) را با پرداخت بیت کوین خریداری کنند. با اینکه از همان ابتدا، خلاقیت‌های فنی اتریوم مورد استقبال قرار گرفت، اما سوالات زیادی در مورد امنیت و مقیاس‌پذیری این شبکه وجود داشت.
رمزارز ETH در بلاک چین اتریوم
همانطور که قبلاً ذکر شد، رمزارز اتر با نام اختصاری “ETH” کوین اصلی در شبکه اتریوم است و دارای کاربردهای متعددی در این اکوسیستم است. یکی از این کاربردها، استفاده از آن برای پرداخت هزینه‌ها و فعالیت‌های مختلف در بلاکچین اتریوم است.
برای ارسال اتر از یک شخص به دیگری، فرستنده باید مقداری اتر در کیف پول خود داشته باشد تا به عنوان کارمزد تراکنش از حسابش کسر شود. کارمزدها و معاملات در بلاکچین اتریوم به شیوه خاصی محاسبه می‌شوند.
کوین‌های اتر به تعداد معینی از اعشارات تقسیم می‌شوند. از جمله واحدهای کوچکتر اتر، می‌توان به “Wei” اشاره کرد که کوچک‌ترین مقدار اتر در بلاکچین اتریوم است. به علاوه، “Gwei” نیز به عنوان واحد بزرگ‌تری مطرح است که بیشتر استفاده می‌شود. باید توجه داشت که اتریوم همچنین مانند سایر رمزارزها در صرافی‌های ارز دیجیتال قابل معامله است و با توجه به نوسانات قیمتی، سرمایه‌گذاری در آن حاوی ریسک است.
نحوه کارکرد اتریوم
شبکه اتریوم با ارائه امکان کدنویسی برای قراردادهای هوشمند، منجر به گسترش تراکنش‌ها و تنوع مبادلات شد. قبل از این، تراکنش‌ها به صورت بده بستان محدود بودند، اما اتریوم با افزودن شروطی به این میان، امکانات جدیدی فراهم کرد. در بیت کوین، تراکنش‌ها به صورت الف به بی است، اما اتریوم این معادله را با اضافه کردن شروط “اگر” و “پس” دگرگون کرد. این نوآوری منجر به اجرای قراردادهای متنوع‌تری شد و امکان نوشتن کدهای پیچیده‌تر برای مبادلات فراهم شد.
اتر (ETH) در این شبکه نقش سوخت را بازی می‌کند و نقل و انتقالات مستلزم پرداخت اتر هستند. این به این معناست که اتر، مانند روغنی است که چرخ‌های اتریوم را روغن‌کاری می‌کند و آن را به گردش درمی‌آورد. همچنین، مانند بیشتر رمزارزها، اتریوم بر پایه شبکه بلاک چین کار می‌کند که یک دفتر کل عمومی توزیع شده و غیرمتمرکز است. در این شبکه، همه مشارکت کنندگان یک نسخه از دفتر کل را در اختیار دارند و تمامی تراکنش‌ها در آن ثبت و تایید می‌شوند. هیچ فرد یا نهاد مرکزی شبکه را مدیریت نمی‌کند، بلکه مدیریت آن بر عهده تمامی افرادی است که دفتر کل توزیع شده را در اختیار دارند، که این به معنای غیرمتمرکز بودن شبکه اتریوم است.
گره‌ها یا نودها (Node) نقطه تجمع کل داده‌های بلاکچین اتریوم هستند. این نودها کامپیوترهایی هستند که کل یا بخشی از اطلاعات شبکه و تراکنش‌های ثبت شده بر بلاک‌ها را ذخیره می‌کنند. اگر یک گره تمام اطلاعات شبکه را داشته باشد، به آن Full Node گفته می‌شود.
کاربردهای بلاک چین اتریوم
۱. قراردادهای هوشمند (Smart Contracts):
اتریوم امکان ایجاد و اجرای قراردادهای هوشمند را فراهم می‌کند که این قراردادها به صورت خودکار و بدون نیاز به واسطه انجام می‌شوند و امکان اجرای شرایط برنامه‌ریزی شده در آنها وجود دارد.
۲. مبادلات مالی و پرداخت‌ها:
اتریوم به عنوان یک پلتفرم مبادلات مالی عمل می‌کند و افراد می‌توانند از طریق آن به راحتی امکان مبادله ارزهای دیجیتال و انجام پرداخت‌های الکترونیکی را داشته باشند.
۳. مالکیت دیجیتال و امنیت فایل‌ها:
اتریوم به عنوان یک زیرساخت برای ثبت و انتقال مالکیت دیجیتال، امنیت فایل‌ها و اثبات اصالت اطلاعات عمل می‌کند.
۴. بازی‌های آنلاین:
اتریوم به عنوان پلتفرمی برای ایجاد بازی‌های آنلاین مبتنی بر بلاکچین استفاده می‌شود که امکاناتی نظیر تضمین امنیت و عدالت در بازی‌ها را فراهم می‌کند.
۵. اعتبارسنجی و احراز هویت:
اتریوم به عنوان یک زیرساخت برای اعتبارسنجی و احراز هویت افراد و شرکت‌ها به کار می‌رود که امکان ساخت سیستم‌های مطمئن و شفاف برای تایید هویت فراهم می‌کند.
۶. کاربردهای هوش مصنوعی و اینترنت اشیاء:
اتریوم می‌تواند به عنوان یک زیرساخت برای اجرای الگوریتم‌های هوش مصنوعی و ارتباط بین دستگاه‌های اینترنت اشیاء (IoT) استفاده شود.
قرارداد هوشمند، مهم ترین کاربرد بلاک چین ها اعم از اتریوم
قبلا در مقاله ( قرارداد هوشمند چیست و چه کاربرد و آینده ای دارد؟ ) به صورت مفصل به مبحث قرارداد هوشمند و مکانیزم آنها پرداختیم. ایده قراردادهای هوشمند برای اولین بار توسط دانشمند کامپیوتر و رمزنگار نیک سابو در سال ۱۹۹۶ مطرح شد. او نیاز به یک راه حل مطمئن و اعتماد به‌سزایی برای انجام قراردادها در دنیای مجازی داشت. او همچنین قصد داشت قراردادهای سنتی را ارزان‌تر و امن‌تر کند.
قراردادهای هوشمند یک پروتکل رایانه‌ای هستند که برای تأیید دیجیتالی، اجرا، تسهیل اجرای و مذاکره قرارداد، بدون نیاز به واسطه مورد استفاده قرار می‌گیرند. این به کاربران این امکان را می‌دهد تا برنامه‌ها و خدمات را در یک پلتفرم غیرمتمرکز ایجاد کنند و همکاری‌هایی بدون نیاز به مرجع رسمی را ممکن می‌سازد.
رایانه‌ها در شبکه غیرمتمرکز اتریوم دو وظیفه دارند: ثبت تراکنش‌ها و تولید قراردادهای هوشمند. ایجاد توکن‌ها در بلاک چین اتریوم به مسئولیت قراردادهای هوشمندی می‌افتد که از استاندارد ERC-20 استفاده می‌کنند.
گس (Gass) یا همان کارمزد در شبکه های بلاک چینی مثل اتریوم چیست؟
از آن جایی که فعالیت در بلاکچین اتریوم رایگان نیست، گس آن چیزی است که فعالیت در دنیای اتریوم را امکان‌پذیر می‌کند. در اصل، گس به همان هزینه‌هایی گفته می‌شود که برای انجام و پردازش هر تراکنشی در بلاکچین اتریوم پرداخت می‌شود. برای اندازه گیری قدرت محاسباتی اجرای هر قرارداد هوشمند یا تراکنش، از واحدی به نام گس استفاده می‌شود.
میزان هزینه‌های گس برای انجام کارهای ضروری است که استخراج کنندگان در بلاکچین اتریوم پرداخت می‌کنند. همچنین، باید بدانید که یک کاربر برای تکمیل تراکنش خود در شبکه اتریوم، باید مقداری اتر ارسال کند که این اترها به طور موقت در شبکه به عنوان گس معرفی می‌شوند. برای انجام معاملات ساده، باید ۲۱۰۰۰ گس پرداخت شود. میزان کارمزد کنونی بلاک چین اتریوم را میتوانید از اکسپلورر رسمی آن مشاهده کنید.
معایب اتریوم
معرفی بلاکچین اتریوم به وسیله‌ی قراردادهای هوشمند و امکانات گسترده‌ای که فراهم کرده است، ابزارهایی بسیار قدرتمند برای توسعه‌دهندگان و تجارب کاربری نوآورانه فراهم کرده است. با این حال، همچنان معایبی وجود دارد که ممکن است برخی افراد را مورد انتقاد قرار دهند.
یکی از معایب بزرگ بلاکچین اتریوم، مقیاس‌پذیری آن است. با افزایش تعداد کاربران و تراکنش‌ها، شبکه اتریوم ممکن است با مشکلات مقیاس‌پذیری مواجه شود که می‌تواند به کاهش سرعت و کارایی شبکه منجر شود.
همچنین، هزینه‌های گس در بلاکچین اتریوم می‌تواند برای کاربران مسئله‌ای مهم باشد. این هزینه‌ها ممکن است در برخی موارد بالا برود و موجب افزایش هزینه‌های انجام تراکنش‌ها شود، که ممکن است به کندی و عدم قابلیت استفاده بهینه از شبکه منجر شود.
در نهایت، امنیت نیز یکی از مسائل مهم در بلاکچین اتریوم است. هر گونه ضعف یا آسیب به امنیت شبکه می‌تواند منجر به از دست دادن دارایی‌ها یا اطلاعات حساس شود. بنابراین، توسعه و به‌روزرسانی الگوریتم‌ها و فناوری‌های امنیتی اساسی برای حفظ امنیت در بلاکچین اتریوم محسوب می‌شود.
تفاوت بیت کوین و اتریوم چیست؟
معرفی بلاکچین اتریوم به وسیله‌ی قراردادهای هوشمند و امکانات گسترده‌ای که فراهم کرده است، ابزارهایی بسیار قدرتمند برای توسعه‌دهندگان و تجارب کاربری نوآورانه فراهم کرده است. با این حال، همچنان معایبی وجود دارد که ممکن است برخی افراد را مورد انتقاد قرار دهند.یکی از معایب بزرگ بلاکچین اتریوم، مقیاس‌پذیری آن است. با افزایش تعداد کاربران و تراکنش‌ها، شبکه اتریوم ممکن است با مشکلات مقیاس‌پذیری مواجه شود که می‌تواند به کاهش سرعت و کارایی شبکه منجر شود.
همچنین، هزینه‌های گس در بلاکچین اتریوم می‌تواند برای کاربران مسئله‌ای مهم باشد. این هزینه‌ها ممکن است در برخی موارد بالا برود و موجب افزایش هزینه‌های انجام تراکنش‌ها شود، که ممکن است به کندی و عدم قابلیت استفاده بهینه از شبکه منجر شود.
در نهایت، امنیت نیز یکی از مسائل مهم در بلاکچین اتریوم است. هر گونه ضعف یا آسیب به امنیت شبکه می‌تواند منجر به از دست دادن دارایی‌ها یا اطلاعات حساس شود. بنابراین، توسعه و به‌روزرسانی الگوریتم‌ها و فناوری‌های امنیتی اساسی برای حفظ امنیت در بلاکچین اتریوم محسوب می‌شود.
اتریوم ۲
اتریوم ۲ یک نسخه بهبود یافته و بهینه‌تر از اتریوم اصلی است که به منظور بهبود مقیاس‌پذیری، امنیت، و کارایی شبکه طراحی شده است. این نسخه جدید از اتریوم، از الگوریتم تولید بلاک Proof of Stake (PoS) به جای Proof of Work (PoW) استفاده می‌کند که موجب کاهش مصرف انرژی و افزایش سرعت تراکنش‌ها می‌شود. همچنین، از فناوری‌های مختلفی برای بهبود امنیت و مقیاس‌پذیری شبکه استفاده می‌کند، از جمله روش‌های جدیدی برای انجام تراکنش‌های همزمان و بهبود زمان تایید تراکنش‌ها. اتریوم ۲ همچنین قابلیت اجرای برنامه‌های کاربردی پیچیده‌تر و ایجاد قراردادهای هوشمند را ارتقا داده است.
راهکارهای لایه دو اتریوم
راهکارهای لایه دوم برای اتریوم بهبود دهنده عملکردی هستند که به وسیله آنها تراکنش‌ها بیرون از لایه اصلی بلاکچین انجام می‌شوند. این راهکارها به منظور بهبود عملکرد و کاهش هزینه‌ها ارائه می‌شوند. به عنوان مثال، Lightning Network یکی از راهکارهای لایه دوم است که برای اجرای پرداخت‌های میان رمزارزها استفاده می‌شود. در این راهکار، تراکنش‌ها به صورت کانال‌های آفلاین بین دو طرف انجام می‌شوند و تنها تراکنش‌های پایانی به لایه اصلی بلاکچین گزارش می‌شوند. این بهبود عملکرد و افزایش قابلیت مقیاس‌پذیری را به همراه دارد.
اهمیت لایه دو ها
با افزایش محبوبیت بلاکچین اتریوم و DApps، تعداد تراکنش‌ها نیز افزایش یافت و ماینرها قادر به پردازش تراکنش‌های بیشتری نبودند. این امر منجر به افزایش هزینه‌های گس و ناتوانی در پردازش تراکنش‌های بیشتر شد. به همین دلیل، راهکارهای لایه ۲ ایجاد شدند تا این مشکلات را حل کنند.
از این رو، راهکارهای لایه ۲ همچنان نیازمندی هستند، حتی با وجود راهکارهای لایه ۱ در اتریوم ۲. هرچند که اتریوم ۲ باعث بهبود مقیاس‌پذیری شده است، اما با افزایش میزان کاربران و DApps، راهکارهای لایه ۱ ممکن است نتوانند برای بلندمدت پاسخگو باشند. به علاوه، با توجه به تجربیات گذشته با راهکارهای شاردینگ، به نظر می‌رسد که راهکارهای لایه ۱ به تنهایی کافی نیستند و نیاز به راهکارهای لایه ۲ همچنان وجود دارد.
اتریوم نیم سرویس یا همان ENS چیست؟
اتریوم نیم‌سرویس یکی از مفاهیم مهم در شبکه اتریوم است که به کاربران این امکان را می‌دهد که از قابلیت‌هایی از جمله اجرای قراردادهای هوشمند و ارسال تراکنش‌ها به شبکه به‌صورت رایگان استفاده کنند، اما برخی از ویژگی‌های دیگر از جمله دسترسی به سابقه تراکنش‌ها یا بررسی وضعیت قراردادهای هوشمند در اختیار آنها قرار نمی‌گیرد. به طور کلی، اتریوم نیم‌سرویس یک راهکار میانی بین اتریوم کامل و وب‌سایت‌های مبتنی بر بلاکچین محسوب می‌شود که به کاربران امکان انجام برخی عملیات‌ها بدون هزینه مستقیم فراهم می‌کند.
جمع بندی
اتریوم به عنوان یکی از پیشگامان بلاکچین با ویژگی‌ها و قابلیت‌های منحصر به فرد خود، یک انقلاب در صنعت فناوری اطلاعات ایجاد کرده است. این شبکه، امکان اجرای قراردادهای هوشمند را فراهم کرده و به برنامه‌ها و خدماتی که در محیطی غیرمتمرکز و بدون واسطه فعالیت می‌کنند، زندگی می‌بخشد. اتریوم نقشی بسیار مهم در تسهیل توسعه DApps و ایجاد اکوسیستم‌های مبتنی بر بلاکچین دارد که قابلیت اجرای قراردادهای هوشمند و ایجاد توکن‌های قابل مبادله را فراهم می‌کند.
همچنین، اتریوم ابزاری قدرتمند برای ایجاد انواع تراکنش‌ها، از جمله پرداخت‌ها و انتقال دارایی‌ها، در یک محیط امن و شفاف فراهم می‌کند. با اینکه اتریوم یک شبکه با محدودیت‌هایی مانند مقیاس‌پذیری پایین است، اما انعطاف‌پذیری آن و توانایی اجرای قراردادهای هوشمند پتانسیل بالقوه‌ای برای کاربردهای متعدد در صنایع مختلف از جمله مالی، سلامت، امنیت، و هوش مصنوعی دارد.
با توجه به روند پیشرفت اتریوم و امکانات جدیدی که با معرفی نسخه‌های بهبود یافته مانند اتریوم ۲ ارائه می‌شود، این بلاکچین به عنوان یکی از پایدارترین و قابل اعتمادترین زیرساخت‌های بلاکچین به نظر می‌رسد که به شکل گسترده‌ای در انواع کاربردهای مبتنی بر بلاکچین به کار می‌رود و برای آینده صنایع مختلف امیدواری بسیاری ایجاد می‌کند.
دیدگاهتان را بنویسید