چرخه‌های کانال زمانی بیت‌کوین

زرد = گسترش 1064 روزه
سبز = گره میانگین 658 روزه
آبی = فشردگی 364 روزه

این نمودار ساختار کانال زمانی تکراری BTC را مستند می‌کند که از قله‌ها و دره‌های چرخه‌های قبلی ساخته شده است. هدف اینجا پیش‌بینی قیمت نیست، بلکه نشان دادن این است که بیت‌کوین به یک ریتم ثابت در زمان و شیب در چندین رژیم بازار احترام گذاشته است. وقتی ATL اصلی قبلی به عنوان لنگر استفاده می‌شود، مرحله گسترش کلان بعدی به طور مکرر با یک دوره ~1064 روزه هم‌راستا شده است. این پنجره گسترش به عنوان کریدور بزرگتر نمایش داده شده و اکنون به وضوح از ATL 2015 به ATH 2017، از ATL 2018 به ATH 2021 و دوباره از ATL 2022 به ATH 2025 نشان داده شده است.

درون هر کریدور گسترش 1064 روزه، یک گره زمانی ثانویه در حدود 658 روز ظاهر می‌شود که فشردگی نسبت طلایی چرخه گسترش کامل است. نکته قابل توجه این است که قیمت به طور تصادفی در این نقطه میانه زمانی قرار نگرفته است. در عوض، به طور مکرر به میانگین کانال صعودی نزدیک 658 روز بازگشته است و مانند یک بازنشانی تعادل ساختاری درون روند صعودی وسیع‌تر عمل می‌کند. این رفتار "ضربه به میانگین" در طول چرخه‌ها قابل مشاهده است و یکی از دلایل اصلی برای توجه به هندسه زمانی در کنار هندسه قیمت است. پس از ضربه به میانگین، بازار به طور تاریخی به مرحله نهایی گسترش قبل از تکمیل قله چرخه چرخیده است.

پس از هر قله کلان، مرحله فشردگی نزولی در حدود ~364 روز تجمع یافته است که به عنوان کریدور آبی نشان داده شده است. این پنجره‌های بازنشانی به طور قابل توجهی کوتاه‌تر از پنجره‌های گسترش هستند، که با تمایل مشاهده شده برای پیشرفت‌های صعودی که در طول سال‌ها ساخته می‌شوند، در حالی که مراحل نزولی به سرعت و با نوسانات بیشتری فشرده می‌شوند، مطابقت دارد. نسبت گسترش به فشردگی نزدیک به 3:1 است و ایده را تقویت می‌کند که بازار به آرامی "نفس می‌کشد" و به سرعت "نفس را بیرون می‌دهد". نکته مهم این است که مدل از قیمت نمی‌خواهد که به یک عدد خاص پایبند باشد؛ بلکه نشان می‌دهد که قیمت چگونه درون کریدورهای زمانی تکراری رفتار کرده است، با میانگین کانال که به عنوان یک آهنربا در اطراف گره 658 روز عمل می‌کند.

این چارچوب به عنوان یک مطالعه ساختاری به اشتراک گذاشته می‌شود، نه یک تضمین. بازارها می‌توانند دچار تغییر شوند و هیچ تقارن تاریخی دائمی نیست. با این حال، وقتی یک توالی کانال زمانی به طور واضح در چندین چرخه تکرار می‌شود، به یک روش مفید برای چارچوب‌بندی انتظارات تبدیل می‌شود، به ویژه برای شناسایی جایی که تماس‌های تعادل و تغییرات رژیم به طور آماری بیشتر احتمال دارد که رخ دهند. اگر این ریتم ادامه یابد، پنجره‌های چرخه آینده می‌توانند به همین شکل نقشه‌برداری شوند، با تأکید بر نواحی تصمیم‌گیری مبتنی بر زمان و واکنش‌های میانگین به جای هر هدف قیمتی خاص.