تحلیل و سیگنال رایگان تمامی بازارهای مالی با هوش مصنوعی بایتیکل
تجارت دیجیتال و سازمان تجارت جهانی: تعیین قوانین برای قرن 21
GlobalWolfStreet
مشخصات معامله
قیمت در زمان انتشار:
۱۱۷,۲۲۹.۵۹
توضیحات
مقدمه
قرن 21 با دیجیتالی شدن سریع اقتصادها و جوامع مشخص شده است. از خرید آنلاین تا رایانش ابری، هوش مصنوعی، بلاک‌چین و خدمات مالی دیجیتال، اقتصاد جهانی به طور بنیادی توسط فناوری‌های دیجیتال متحول شده است. امروز، تجارت دیگر فقط درباره جابجایی کالاهای فیزیکی از مرزها نیست؛ بلکه به طور فزاینده‌ای شامل جابجایی داده‌ها، خدمات دیجیتال و معاملات تجارت الکترونیک است که در زمان واقعی در چندین حوزه قضایی انجام می‌شود. این تحول سوالات مهمی را مطرح می‌کند: قوانین تجارت جهانی چگونه باید به این واقعیت جدید سازگار شوند؟ چه کسی باید استانداردها را تعیین کند؟ و سازمان تجارت جهانی (WTO) چه نقشی در شکل‌دهی به قوانین تجارت دیجیتال برای آینده ایفا می‌کند؟
WTO، که در سال 1995 برای ارائه یک چارچوب برای تجارت بین‌المللی ایجاد شد، در دنیایی متولد شد که اینترنت هنوز در مراحل ابتدایی خود بود. قوانین آن عمدتاً برای حاکمیت بر تجارت کالاهای فیزیکی و به طور کمتری خدمات طراحی شده بودند. اما در سه دهه گذشته، تجارت دیجیتال به شدت افزایش یافته و محدودیت‌های چارچوب موجود WTO را نمایان کرده است. با شناخت این موضوع، اعضای WTO در حال بحث درباره چگونگی مدرن‌سازی قوانین تجارت جهانی برای تطابق با عصر دیجیتال هستند.
این مقاله به بررسی مفهوم تجارت دیجیتال، چالش‌هایی که برای حکمرانی جهانی ایجاد می‌کند و چگونگی تعیین قوانین WTO برای قرن 21 می‌پردازد. این مقاله به بررسی مباحث کلیدی درون WTO درباره تجارت دیجیتال، مواضع بازیگران اصلی، مذاکرات جاری و مسیرهای احتمالی برای آینده می‌پردازد.
درک تجارت دیجیتال
تجارت دیجیتال چیست؟
تجارت دیجیتال به هر نوع تجارتی که در آن کالاها و خدمات به صورت دیجیتالی فعال یا ارائه می‌شوند، اشاره دارد. این شامل:
تجارت الکترونیک: خرید و فروش کالاها یا خدمات از طریق پلتفرم‌های دیجیتال مانند آمازون، علی‌بابا یا فلیپ‌کارت.
خدمات دیجیتال: ارائه خدمات فرامرزی مانند ذخیره‌سازی ابری، نرم‌افزار به عنوان خدمت (SaaS)، آموزش آنلاین و پزشکی از راه دور.
کالاهای دیجیتال: محصولات قابل دانلود مانند کتاب‌های الکترونیکی، موسیقی، فیلم‌ها و بازی‌های ویدیویی.
جریان‌های داده فرامرزی: جابجایی اطلاعاتی که مبنای معاملات آنلاین، رایانش ابری و خدمات مالی است.
فناوری‌های نوظهور: خدمات مالی مبتنی بر بلاک‌چین، هوش مصنوعی و برنامه‌های اینترنت اشیاء (IoT) که دستگاه‌ها را در مرزها متصل می‌کنند.
به طور خلاصه، تجارت دیجیتال مرز بین کالاها، خدمات و داده‌ها را محو می‌کند و تنظیم آن تحت چارچوب‌های تجاری سنتی را دشوار می‌سازد.
چرا تجارت دیجیتال مهم است
محرک رشد اقتصادی: اقتصاد دیجیتال سالانه تریلیون‌ها دلار به تولید ناخالص داخلی جهانی کمک می‌کند. طبق گزارش مک‌کینزی، جریان‌های داده فرامرزی اکنون بیشتر از تجارت کالاها به رشد جهانی کمک می‌کنند.
دسترسی به بازار: پلتفرم‌های دیجیتال به کسب‌وکارهای کوچک و متوسط (SMEs) دسترسی بی‌سابقه‌ای به مشتریان جهانی می‌دهند.
نوآوری و رقابت: تجارت مبتنی بر فناوری موانع ورود را کاهش می‌دهد، نوآوری را تحریک می‌کند و رقابت را در بخش‌هایی که قبلاً تحت سلطه چند بازیگر بزرگ بود، ایجاد می‌کند.
تاب‌آوری: پاندمی COVID-19 اهمیت تجارت دیجیتال را در حفظ تجارت جهانی در دوران تعطیلی‌های فیزیکی نشان داد.
با توجه به این اهمیت، تعیین قوانین واضح و عادلانه برای تجارت دیجیتال یک چالش فوری برای حکمرانی بین‌المللی است و WTO در مرکز این بحث قرار دارد.
WTO و نقش آن در حکمرانی تجارت
ماموریت WTO تسهیل تجارت آزاد، عادلانه و قابل پیش‌بینی بین اعضای خود است. توافقات آن — مانند توافق عمومی در مورد تعرفه‌ها و تجارت (GATT) و توافق عمومی در مورد تجارت خدمات (GATS) — در تنظیم تجارت جهانی نقش مهمی داشته‌اند.
با این حال، زمانی که WTO در سال 1995 تأسیس شد، مفهوم تجارت الکترونیک به سختی وجود داشت. بنابراین، قوانین موجود تنها به طور غیرمستقیم تجارت دیجیتال را پوشش می‌دهند. به عنوان مثال:
GATS به برخی خدمات دیجیتال اعمال می‌شود، اما هرگز برای ارائه خدمات فرامرزی مبتنی بر داده طراحی نشده است.
مالکیت معنوی (توافق TRIPS): برخی از حفاظت‌ها را برای محصولات دیجیتال فراهم می‌کند اما به چالش‌هایی مانند سرقت ادبی یا سرقت داده به طور کامل نمی‌پردازد.
تعلیق تعرفه‌های گمرکی بر انتقالات الکترونیکی (1998): این تصمیم WTO از کشورهای عضو جلوگیری می‌کند که تعرفه‌هایی بر محصولات دیجیتال مانند دانلود نرم‌افزار و استریمینگ اعمال کنند. اما این تصمیم به طور موقت بوده و هر دو سال یک بار تجدید نظر می‌شود.
به وضوح، قوانین WTO با در نظر گرفتن عصر دیجیتال طراحی نشده‌اند که این امر یک شکاف حکمرانی ایجاد می‌کند.
مسائل کلیدی در حکمرانی تجارت دیجیتال
1. جریان‌های داده فرامرزی در مقابل محلی‌سازی داده‌ها
یکی از بحث‌برانگیزترین مسائل این است که آیا کشورها باید اجازه دهند داده‌ها به طور آزادانه از مرزها عبور کنند یا اینکه نیاز به ذخیره‌سازی داده‌ها در داخل کشور (محلی‌سازی داده‌ها) داشته باشند.
طرفدار آزادسازی: ایالات متحده، اتحادیه اروپا و بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته استدلال می‌کنند که محدود کردن جریان‌های داده فرامرزی نوآوری و کارایی را مختل می‌کند.
طرفدار محلی‌سازی: کشورهایی مانند هند، چین و روسیه بر حاکمیت دیجیتال، امنیت ملی و نیاز به حفاظت از صنایع محلی تأکید می‌کنند.
2. حریم خصوصی و امنیت سایبری
کشورها رویکردهای متفاوتی به حریم خصوصی دارند. مقررات عمومی حفاظت از دادههای اتحادیه اروپا (GDPR) به عنوان استاندارد طلایی شناخته می‌شود، اما بسیاری از کشورهای در حال توسعه فاقد چارچوب‌های مشابه هستند. اطمینان از سازگاری جهانی در حالی که قوانین ملی را محترم می‌شمارد، یک چالش بزرگ است.
3. تعرفه‌های گمرکی بر انتقالات الکترونیکی
تعلیق WTO بر انتقالات الکترونیکی بحث‌برانگیز است:
کشورهای توسعه‌یافته می‌خواهند آن را دائمی کنند و استدلال می‌کنند که این امر تجارت الکترونیک جهانی را تقویت می‌کند.
برخی کشورهای در حال توسعه، مانند هند و آفریقای جنوبی، استدلال می‌کنند که این امر درآمدهای تعرفه‌ای آن‌ها را کاهش می‌دهد و صنعتی‌سازی دیجیتال را مختل می‌کند.
4. مالکیت معنوی و محتوای دیجیتال
چگونه باید با محصولات دیجیتال مانند فیلم‌ها، موسیقی و نرم‌افزار برخورد شود؟ سرقت ادبی، حفاظت از حق نشر و مسئولیت پلتفرم‌ها همچنان مسائل حل‌نشده در مذاکرات WTO هستند.
5. شکاف دیجیتال و شمولیت
همه کشورها ظرفیت دیجیتال یکسانی ندارند. کشورهای کم‌درآمد (LDCs) نگران هستند که قوانین تجارت دیجیتال الزام‌آور ممکن است آن‌ها را از فرصت‌های آینده محروم کند و آن‌ها را مجبور به پذیرش استانداردهایی کند که نمی‌توانند به آن‌ها برسند.
تلاش‌های WTO در زمینه تجارت دیجیتال
گام‌های اولیه: برنامه کار تجارت الکترونیک 1998
در سال 1998، WTO برنامه کار خود را در زمینه تجارت الکترونیک راه‌اندازی کرد که بر جنبه‌های مرتبط با تجارت تجارت الکترونیک تمرکز داشت. با این حال، پیشرفت به دلیل اختلاف نظرها بین اعضا کند بوده است.
ابتکار بیانیه مشترک (JSI) در تجارت الکترونیک (2017)
در کنفرانس وزرای WTO در بوئنوس آیرس (2017)، بیش از 70 کشور ابتکار بیانیه مشترک در تجارت الکترونیک را راه‌اندازی کردند که از آن زمان به بیش از 90 عضو گسترش یافته است. JSI هدف دارد تا قوانین جدیدی برای تجارت دیجیتال مذاکره کند که شامل مسائلی مانند جریان‌های داده، حفاظت از کد منبع و امنیت سایبری است.
با این حال، همه اعضای WTO در این مذاکرات شرکت نمی‌کنند — هند و آفریقای جنوبی به عنوان مثال، به دلیل نگرانی‌ها درباره شمولیت و حاکمیت از آن خارج شده‌اند.
مذاکرات جاری
مذاکره‌کنندگان در حال بحث درباره قوانین زیر هستند:
ممنوعیت محلی‌سازی اجباری داده‌ها.
عدم تبعیض در مورد محصولات دیجیتال.
حفاظت از کد منبع.
اعتماد مصرف‌کننده در معاملات آنلاین.
تعرفه‌های گمرکی بر محصولات دیجیتال.
اگرچه پیشرفت‌هایی حاصل شده است، اختلافات همچنان شدید باقی مانده است.
بازیگران اصلی و مواضع آن‌ها
ایالات متحده
ایالات متحده حامی آزادسازی جریان داده‌ها و بازارهای دیجیتال باز است و به دنبال حفاظت از غول‌های فناوری خود مانند گوگل، آمازون و مایکروسافت است. این کشور مخالف محلی‌سازی داده‌ها است و به دنبال حفاظت‌های قوی از مالکیت معنوی است.
اتحادیه اروپا
اتحادیه اروپا از تجارت دیجیتال حمایت می‌کند اما بر حفاظت‌های قوی حریم خصوصی تحت GDPR تأکید دارد. این اتحادیه به دنبال تعادل بین جریان داده‌ها و حفاظت از داده‌ها است.
چین
چین از تجارت دیجیتال حمایت می‌کند اما بر حق خود برای تنظیم جریان داده‌ها در داخل کشور به منظور امنیت ملی تأکید دارد. این کشور از سیاست‌های صنعتی‌سازی دیجیتال حمایت می‌کند و یک اقتصاد دیجیتال داخلی به شدت تنظیم‌شده ایجاد کرده است.
هند
هند به عنوان یک منتقد صریح قوانین تجارت دیجیتال الزام‌آور ظاهر شده است. این کشور استدلال می‌کند که تعهدات زودهنگام می‌تواند به توانایی کشورهای در حال توسعه برای رشد صنایع دیجیتال خود آسیب برساند. هند بر حاکمیت دیجیتال، فضای سیاست و نیاز به انتقال فناوری تأکید می‌کند.
کشورهای در حال توسعه و کم‌درآمد
بسیاری از کشورهای کم‌درآمد از پیوستن به قوانین الزام‌آور محتاط هستند و نگرانند که این امر سلطه غول‌های فناوری کشورهای توسعه‌یافته را تثبیت کند و توانایی آن‌ها را برای ساخت ظرفیت محلی محدود کند.
فرصت‌ها و چالش‌های پیش رو
فرصت‌ها
استانداردهای جهانی: قوانین WTO می‌توانند اطمینان و پیش‌بینی‌پذیری را برای کسب‌وکارهایی که در تجارت دیجیتال مشغول هستند، فراهم کنند.
دسترسی به بازار برای SMEs: قوانین واضح می‌توانند به کسب‌وکارهای کوچک کمک کنند تا به بازارهای دیجیتال جهانی دسترسی پیدا کنند.
اعتماد و امنیت: قوانین چندجانبه می‌توانند اعتماد مصرف‌کننده را در معاملات دیجیتال فرامرزی تقویت کنند.
شمول دیجیتال: توافقات به درستی طراحی شده می‌توانند به کشورهای در حال توسعه کمک کنند تا ظرفیت دیجیتال خود را بسازند.
چالش‌ها
رقابت‌های ژئوپلیتیکی: تنش‌های ایالات متحده و چین به مذاکرات تجارت دیجیتال سرایت می‌کند.
شکاف دیجیتال: تفاوت‌های ظرفیت‌های فناوری تنظیم قوانین یکنواخت را دشوار می‌کند.
نگرانی‌های حاکمیتی: بسیاری از دولت‌ها می‌خواهند کنترل بر داده‌ها و تنظیمات دیجیتال را داشته باشند.
سیستم مبتنی بر اجماع: فرآیند تصمیم‌گیری WTO توافق را کند و دشوار می‌کند.
آینده تجارت دیجیتال در WTO
برای اینکه WTO در قرن 21 مرتبط بماند، باید قوانین خود را با واقعیت‌های اقتصاد دیجیتال سازگار کند. مسیرهای ممکن شامل:
تعلیق دائمی بر انتقالات الکترونیکی: دائمی کردن تعلیق می‌تواند ثبات را فراهم کند اما باید با نگرانی‌های درآمدی کشورهای در حال توسعه متعادل شود.
قوانین انعطاف‌پذیر: اجازه دادن به کشورها برای پذیرش تعهدات با سرعت خود، به کشورهای در حال توسعه فضای بیشتری برای سیاست‌گذاری می‌دهد.
توافقات چندجانبه: اگر اجماع غیرممکن باشد، گروه‌های کشورهای مایل (مانند اعضای JSI) می‌توانند پیش بروند، در حالی که دیگران بعداً به آن ملحق شوند.
تقویت ظرفیت: WTO می‌تواند کمک‌های فنی و مالی برای کمک به کشورهای در حال توسعه در ساخت زیرساخت دیجیتال فراهم کند.
تعادل بین حاکمیت و باز بودن: قوانین باید فضای تنظیم ملی را محترم بشمارد در حالی که تجارت دیجیتال جهانی را تسهیل کند.
نتیجه‌گیری
تجارت دیجیتال ستون فقرات اقتصاد جهانی قرن 21 است، اما حکمرانی آن همچنان تکه‌تکه و مورد مناقشه است. WTO به عنوان سنگ بنای سیستم تجاری چندجانبه، با چالش به‌روزرسانی قوانین خود برای تطابق با این واقعیت جدید مواجه است. موفقیت به تعادل بین باز بودن و حاکمیت، اطمینان از شمولیت برای کشورهای در حال توسعه و پرداختن به مسائل فوری مانند جریان‌های داده، حریم خصوصی و مالیات دیجیتال بستگی دارد.
اگر WTO بتواند به این چالش پاسخ دهد، می‌تواند به عنوان یک نهاد مرکزی برای حکمرانی تجارت جهانی در عصر دیجیتال باقی بماند. اما اگر شکست بخورد، قوانین تجارت دیجیتال ممکن است از طریق توافقات منطقه‌ای تکه‌تکه تعیین شوند، که شکاف‌ها را عمیق‌تر کرده و سیستم چندجانبه را تضعیف می‌کند.
در تعیین قوانین برای قرن 21، WTO فرصتی برای شکل‌دهی به آینده تجارت و همچنین تحول دیجیتال گسترده‌تر اقتصاد جهانی دارد. انتخاب‌های امروز تعیین خواهد کرد که آیا تجارت دیجیتال به محرکی برای رفاه جهانی شمولی تبدیل می‌شود یا منبعی از نابرابری‌ها و درگیری‌های جدید.
قرن 21 با دیجیتالی شدن سریع اقتصادها و جوامع مشخص شده است. از خرید آنلاین تا رایانش ابری، هوش مصنوعی، بلاک‌چین و خدمات مالی دیجیتال، اقتصاد جهانی به طور بنیادی توسط فناوری‌های دیجیتال متحول شده است. امروز، تجارت دیگر فقط درباره جابجایی کالاهای فیزیکی از مرزها نیست؛ بلکه به طور فزاینده‌ای شامل جابجایی داده‌ها، خدمات دیجیتال و معاملات تجارت الکترونیک است که در زمان واقعی در چندین حوزه قضایی انجام می‌شود. این تحول سوالات مهمی را مطرح می‌کند: قوانین تجارت جهانی چگونه باید به این واقعیت جدید سازگار شوند؟ چه کسی باید استانداردها را تعیین کند؟ و سازمان تجارت جهانی (WTO) چه نقشی در شکل‌دهی به قوانین تجارت دیجیتال برای آینده ایفا می‌کند؟
WTO، که در سال 1995 برای ارائه یک چارچوب برای تجارت بین‌المللی ایجاد شد، در دنیایی متولد شد که اینترنت هنوز در مراحل ابتدایی خود بود. قوانین آن عمدتاً برای حاکمیت بر تجارت کالاهای فیزیکی و به طور کمتری خدمات طراحی شده بودند. اما در سه دهه گذشته، تجارت دیجیتال به شدت افزایش یافته و محدودیت‌های چارچوب موجود WTO را نمایان کرده است. با شناخت این موضوع، اعضای WTO در حال بحث درباره چگونگی مدرن‌سازی قوانین تجارت جهانی برای تطابق با عصر دیجیتال هستند.
این مقاله به بررسی مفهوم تجارت دیجیتال، چالش‌هایی که برای حکمرانی جهانی ایجاد می‌کند و چگونگی تعیین قوانین WTO برای قرن 21 می‌پردازد. این مقاله به بررسی مباحث کلیدی درون WTO درباره تجارت دیجیتال، مواضع بازیگران اصلی، مذاکرات جاری و مسیرهای احتمالی برای آینده می‌پردازد.
درک تجارت دیجیتال
تجارت دیجیتال چیست؟
تجارت دیجیتال به هر نوع تجارتی که در آن کالاها و خدمات به صورت دیجیتالی فعال یا ارائه می‌شوند، اشاره دارد. این شامل:
تجارت الکترونیک: خرید و فروش کالاها یا خدمات از طریق پلتفرم‌های دیجیتال مانند آمازون، علی‌بابا یا فلیپ‌کارت.
خدمات دیجیتال: ارائه خدمات فرامرزی مانند ذخیره‌سازی ابری، نرم‌افزار به عنوان خدمت (SaaS)، آموزش آنلاین و پزشکی از راه دور.
کالاهای دیجیتال: محصولات قابل دانلود مانند کتاب‌های الکترونیکی، موسیقی، فیلم‌ها و بازی‌های ویدیویی.
جریان‌های داده فرامرزی: جابجایی اطلاعاتی که مبنای معاملات آنلاین، رایانش ابری و خدمات مالی است.
فناوری‌های نوظهور: خدمات مالی مبتنی بر بلاک‌چین، هوش مصنوعی و برنامه‌های اینترنت اشیاء (IoT) که دستگاه‌ها را در مرزها متصل می‌کنند.
به طور خلاصه، تجارت دیجیتال مرز بین کالاها، خدمات و داده‌ها را محو می‌کند و تنظیم آن تحت چارچوب‌های تجاری سنتی را دشوار می‌سازد.
چرا تجارت دیجیتال مهم است
محرک رشد اقتصادی: اقتصاد دیجیتال سالانه تریلیون‌ها دلار به تولید ناخالص داخلی جهانی کمک می‌کند. طبق گزارش مک‌کینزی، جریان‌های داده فرامرزی اکنون بیشتر از تجارت کالاها به رشد جهانی کمک می‌کنند.
دسترسی به بازار: پلتفرم‌های دیجیتال به کسب‌وکارهای کوچک و متوسط (SMEs) دسترسی بی‌سابقه‌ای به مشتریان جهانی می‌دهند.
نوآوری و رقابت: تجارت مبتنی بر فناوری موانع ورود را کاهش می‌دهد، نوآوری را تحریک می‌کند و رقابت را در بخش‌هایی که قبلاً تحت سلطه چند بازیگر بزرگ بود، ایجاد می‌کند.
تاب‌آوری: پاندمی COVID-19 اهمیت تجارت دیجیتال را در حفظ تجارت جهانی در دوران تعطیلی‌های فیزیکی نشان داد.
با توجه به این اهمیت، تعیین قوانین واضح و عادلانه برای تجارت دیجیتال یک چالش فوری برای حکمرانی بین‌المللی است و WTO در مرکز این بحث قرار دارد.
WTO و نقش آن در حکمرانی تجارت
ماموریت WTO تسهیل تجارت آزاد، عادلانه و قابل پیش‌بینی بین اعضای خود است. توافقات آن — مانند توافق عمومی در مورد تعرفه‌ها و تجارت (GATT) و توافق عمومی در مورد تجارت خدمات (GATS) — در تنظیم تجارت جهانی نقش مهمی داشته‌اند.
با این حال، زمانی که WTO در سال 1995 تأسیس شد، مفهوم تجارت الکترونیک به سختی وجود داشت. بنابراین، قوانین موجود تنها به طور غیرمستقیم تجارت دیجیتال را پوشش می‌دهند. به عنوان مثال:
GATS به برخی خدمات دیجیتال اعمال می‌شود، اما هرگز برای ارائه خدمات فرامرزی مبتنی بر داده طراحی نشده است.
مالکیت معنوی (توافق TRIPS): برخی از حفاظت‌ها را برای محصولات دیجیتال فراهم می‌کند اما به چالش‌هایی مانند سرقت ادبی یا سرقت داده به طور کامل نمی‌پردازد.
تعلیق تعرفه‌های گمرکی بر انتقالات الکترونیکی (1998): این تصمیم WTO از کشورهای عضو جلوگیری می‌کند که تعرفه‌هایی بر محصولات دیجیتال مانند دانلود نرم‌افزار و استریمینگ اعمال کنند. اما این تصمیم به طور موقت بوده و هر دو سال یک بار تجدید نظر می‌شود.
به وضوح، قوانین WTO با در نظر گرفتن عصر دیجیتال طراحی نشده‌اند که این امر یک شکاف حکمرانی ایجاد می‌کند.
مسائل کلیدی در حکمرانی تجارت دیجیتال
1. جریان‌های داده فرامرزی در مقابل محلی‌سازی داده‌ها
یکی از بحث‌برانگیزترین مسائل این است که آیا کشورها باید اجازه دهند داده‌ها به طور آزادانه از مرزها عبور کنند یا اینکه نیاز به ذخیره‌سازی داده‌ها در داخل کشور (محلی‌سازی داده‌ها) داشته باشند.
طرفدار آزادسازی: ایالات متحده، اتحادیه اروپا و بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته استدلال می‌کنند که محدود کردن جریان‌های داده فرامرزی نوآوری و کارایی را مختل می‌کند.
طرفدار محلی‌سازی: کشورهایی مانند هند، چین و روسیه بر حاکمیت دیجیتال، امنیت ملی و نیاز به حفاظت از صنایع محلی تأکید می‌کنند.
2. حریم خصوصی و امنیت سایبری
کشورها رویکردهای متفاوتی به حریم خصوصی دارند. مقررات عمومی حفاظت از دادههای اتحادیه اروپا (GDPR) به عنوان استاندارد طلایی شناخته می‌شود، اما بسیاری از کشورهای در حال توسعه فاقد چارچوب‌های مشابه هستند. اطمینان از سازگاری جهانی در حالی که قوانین ملی را محترم می‌شمارد، یک چالش بزرگ است.
3. تعرفه‌های گمرکی بر انتقالات الکترونیکی
تعلیق WTO بر انتقالات الکترونیکی بحث‌برانگیز است:
کشورهای توسعه‌یافته می‌خواهند آن را دائمی کنند و استدلال می‌کنند که این امر تجارت الکترونیک جهانی را تقویت می‌کند.
برخی کشورهای در حال توسعه، مانند هند و آفریقای جنوبی، استدلال می‌کنند که این امر درآمدهای تعرفه‌ای آن‌ها را کاهش می‌دهد و صنعتی‌سازی دیجیتال را مختل می‌کند.
4. مالکیت معنوی و محتوای دیجیتال
چگونه باید با محصولات دیجیتال مانند فیلم‌ها، موسیقی و نرم‌افزار برخورد شود؟ سرقت ادبی، حفاظت از حق نشر و مسئولیت پلتفرم‌ها همچنان مسائل حل‌نشده در مذاکرات WTO هستند.
5. شکاف دیجیتال و شمولیت
همه کشورها ظرفیت دیجیتال یکسانی ندارند. کشورهای کم‌درآمد (LDCs) نگران هستند که قوانین تجارت دیجیتال الزام‌آور ممکن است آن‌ها را از فرصت‌های آینده محروم کند و آن‌ها را مجبور به پذیرش استانداردهایی کند که نمی‌توانند به آن‌ها برسند.
تلاش‌های WTO در زمینه تجارت دیجیتال
گام‌های اولیه: برنامه کار تجارت الکترونیک 1998
در سال 1998، WTO برنامه کار خود را در زمینه تجارت الکترونیک راه‌اندازی کرد که بر جنبه‌های مرتبط با تجارت تجارت الکترونیک تمرکز داشت. با این حال، پیشرفت به دلیل اختلاف نظرها بین اعضا کند بوده است.
ابتکار بیانیه مشترک (JSI) در تجارت الکترونیک (2017)
در کنفرانس وزرای WTO در بوئنوس آیرس (2017)، بیش از 70 کشور ابتکار بیانیه مشترک در تجارت الکترونیک را راه‌اندازی کردند که از آن زمان به بیش از 90 عضو گسترش یافته است. JSI هدف دارد تا قوانین جدیدی برای تجارت دیجیتال مذاکره کند که شامل مسائلی مانند جریان‌های داده، حفاظت از کد منبع و امنیت سایبری است.
با این حال، همه اعضای WTO در این مذاکرات شرکت نمی‌کنند — هند و آفریقای جنوبی به عنوان مثال، به دلیل نگرانی‌ها درباره شمولیت و حاکمیت از آن خارج شده‌اند.
مذاکرات جاری
مذاکره‌کنندگان در حال بحث درباره قوانین زیر هستند:
ممنوعیت محلی‌سازی اجباری داده‌ها.
عدم تبعیض در مورد محصولات دیجیتال.
حفاظت از کد منبع.
اعتماد مصرف‌کننده در معاملات آنلاین.
تعرفه‌های گمرکی بر محصولات دیجیتال.
اگرچه پیشرفت‌هایی حاصل شده است، اختلافات همچنان شدید باقی مانده است.
بازیگران اصلی و مواضع آن‌ها
ایالات متحده
ایالات متحده حامی آزادسازی جریان داده‌ها و بازارهای دیجیتال باز است و به دنبال حفاظت از غول‌های فناوری خود مانند گوگل، آمازون و مایکروسافت است. این کشور مخالف محلی‌سازی داده‌ها است و به دنبال حفاظت‌های قوی از مالکیت معنوی است.
اتحادیه اروپا
اتحادیه اروپا از تجارت دیجیتال حمایت می‌کند اما بر حفاظت‌های قوی حریم خصوصی تحت GDPR تأکید دارد. این اتحادیه به دنبال تعادل بین جریان داده‌ها و حفاظت از داده‌ها است.
چین
چین از تجارت دیجیتال حمایت می‌کند اما بر حق خود برای تنظیم جریان داده‌ها در داخل کشور به منظور امنیت ملی تأکید دارد. این کشور از سیاست‌های صنعتی‌سازی دیجیتال حمایت می‌کند و یک اقتصاد دیجیتال داخلی به شدت تنظیم‌شده ایجاد کرده است.
هند
هند به عنوان یک منتقد صریح قوانین تجارت دیجیتال الزام‌آور ظاهر شده است. این کشور استدلال می‌کند که تعهدات زودهنگام می‌تواند به توانایی کشورهای در حال توسعه برای رشد صنایع دیجیتال خود آسیب برساند. هند بر حاکمیت دیجیتال، فضای سیاست و نیاز به انتقال فناوری تأکید می‌کند.
کشورهای در حال توسعه و کم‌درآمد
بسیاری از کشورهای کم‌درآمد از پیوستن به قوانین الزام‌آور محتاط هستند و نگرانند که این امر سلطه غول‌های فناوری کشورهای توسعه‌یافته را تثبیت کند و توانایی آن‌ها را برای ساخت ظرفیت محلی محدود کند.
فرصت‌ها و چالش‌های پیش رو
فرصت‌ها
استانداردهای جهانی: قوانین WTO می‌توانند اطمینان و پیش‌بینی‌پذیری را برای کسب‌وکارهایی که در تجارت دیجیتال مشغول هستند، فراهم کنند.
دسترسی به بازار برای SMEs: قوانین واضح می‌توانند به کسب‌وکارهای کوچک کمک کنند تا به بازارهای دیجیتال جهانی دسترسی پیدا کنند.
اعتماد و امنیت: قوانین چندجانبه می‌توانند اعتماد مصرف‌کننده را در معاملات دیجیتال فرامرزی تقویت کنند.
شمول دیجیتال: توافقات به درستی طراحی شده می‌توانند به کشورهای در حال توسعه کمک کنند تا ظرفیت دیجیتال خود را بسازند.
چالش‌ها
رقابت‌های ژئوپلیتیکی: تنش‌های ایالات متحده و چین به مذاکرات تجارت دیجیتال سرایت می‌کند.
شکاف دیجیتال: تفاوت‌های ظرفیت‌های فناوری تنظیم قوانین یکنواخت را دشوار می‌کند.
نگرانی‌های حاکمیتی: بسیاری از دولت‌ها می‌خواهند کنترل بر داده‌ها و تنظیمات دیجیتال را داشته باشند.
سیستم مبتنی بر اجماع: فرآیند تصمیم‌گیری WTO توافق را کند و دشوار می‌کند.
آینده تجارت دیجیتال در WTO
برای اینکه WTO در قرن 21 مرتبط بماند، باید قوانین خود را با واقعیت‌های اقتصاد دیجیتال سازگار کند. مسیرهای ممکن شامل:
تعلیق دائمی بر انتقالات الکترونیکی: دائمی کردن تعلیق می‌تواند ثبات را فراهم کند اما باید با نگرانی‌های درآمدی کشورهای در حال توسعه متعادل شود.
قوانین انعطاف‌پذیر: اجازه دادن به کشورها برای پذیرش تعهدات با سرعت خود، به کشورهای در حال توسعه فضای بیشتری برای سیاست‌گذاری می‌دهد.
توافقات چندجانبه: اگر اجماع غیرممکن باشد، گروه‌های کشورهای مایل (مانند اعضای JSI) می‌توانند پیش بروند، در حالی که دیگران بعداً به آن ملحق شوند.
تقویت ظرفیت: WTO می‌تواند کمک‌های فنی و مالی برای کمک به کشورهای در حال توسعه در ساخت زیرساخت دیجیتال فراهم کند.
تعادل بین حاکمیت و باز بودن: قوانین باید فضای تنظیم ملی را محترم بشمارد در حالی که تجارت دیجیتال جهانی را تسهیل کند.
نتیجه‌گیری
تجارت دیجیتال ستون فقرات اقتصاد جهانی قرن 21 است، اما حکمرانی آن همچنان تکه‌تکه و مورد مناقشه است. WTO به عنوان سنگ بنای سیستم تجاری چندجانبه، با چالش به‌روزرسانی قوانین خود برای تطابق با این واقعیت جدید مواجه است. موفقیت به تعادل بین باز بودن و حاکمیت، اطمینان از شمولیت برای کشورهای در حال توسعه و پرداختن به مسائل فوری مانند جریان‌های داده، حریم خصوصی و مالیات دیجیتال بستگی دارد.
اگر WTO بتواند به این چالش پاسخ دهد، می‌تواند به عنوان یک نهاد مرکزی برای حکمرانی تجارت جهانی در عصر دیجیتال باقی بماند. اما اگر شکست بخورد، قوانین تجارت دیجیتال ممکن است از طریق توافقات منطقه‌ای تکه‌تکه تعیین شوند، که شکاف‌ها را عمیق‌تر کرده و سیستم چندجانبه را تضعیف می‌کند.
در تعیین قوانین برای قرن 21، WTO فرصتی برای شکل‌دهی به آینده تجارت و همچنین تحول دیجیتال گسترده‌تر اقتصاد جهانی دارد. انتخاب‌های امروز تعیین خواهد کرد که آیا تجارت دیجیتال به محرکی برای رفاه جهانی شمولی تبدیل می‌شود یا منبعی از نابرابری‌ها و درگیری‌های جدید.
منتخب سردبیر
مشاهده بیشتردستیار هوشمند ارز دیجیتال
ترمینال ترید بایتیکل نرم‌افزار جامع ترید و سرمایه‌گذاری در بازار ارز دیجیتال است و امکاناتی مانند دوره‌های آموزشی ترید و سرمایه‌گذاری، تریدینگ ویو بدون محدودیت، هوش مصنوعی استراتژی ساز ترید، کلیه دادههای بازارهای مالی شامل دادههای اقتصاد کلان، تحلیل احساسات بازار، تکنیکال و آنچین، اتصال و مدیریت حساب صرافی‌ها و تحلیل‌های لحظه‌ای را برای کاربران فراهم می‌کند.
