اهداف و عملکردهای فدرال رزرو

مقدمه

سیستم فدرال رزرو (که به طور معمول "فدرال" نامیده می‌شود) سیستم بانکداری مرکزی ایالات متحده است. این سیستم در سال 1913 به موجب قانون فدرال رزرو تأسیس شد و در پاسخ به بحران‌های مالی و ناپایداری‌هایی که در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم اقتصاد ایالات متحده را تحت تأثیر قرار داده بود، ایجاد شد. با گذشت زمان، فدرال به یکی از قدرتمندترین نهادهای مالی در جهان تبدیل شده است که نه تنها بر اقتصاد آمریکا بلکه بر بازارهای مالی جهانی نیز تأثیر می‌گذارد. هدف اصلی آن اطمینان از یک سیستم مالی پایدار، حفظ ثبات قیمت‌ها و ترویج رشد اقتصادی پایدار است.

اهداف فدرال رزرو

فدرال رزرو تحت آنچه که به عنوان "دولت دوگانه" شناخته می‌شود، به فعالیت می‌پردازد که توسط کنگره ایالات متحده به آن داده شده است. با این حال، در عمل، این نهاد سه هدف کلی را دنبال می‌کند: حداکثر اشتغال، قیمت‌های پایدار و نرخ‌های بهره بلندمدت معتدل. علاوه بر این، حفظ ثبات مالی و اطمینان از ایمنی سیستم بانکی اهداف ضمنی هستند که سیاست‌های آن را هدایت می‌کنند.

1. ثبات قیمت

ثبات قیمت به معنای کنترل تورم و حفظ آن در سطح پایین و قابل پیش‌بینی است. تورم بالا قدرت خرید را کاهش می‌دهد، تصمیمات سرمایه‌گذاری را مختل می‌کند و عدم قطعیت ایجاد می‌کند، در حالی که کاهش قیمت‌ها (دفع تورم) می‌تواند منجر به کاهش هزینه‌های مصرف‌کننده و رکود اقتصادی شود.

فدرال به دنبال نرخ تورم متوسطی در حدود 2% در سال است که با استفاده از شاخص قیمت‌های مصرف شخصی (PCE) اندازه‌گیری می‌شود. با حفظ ثبات قیمت، فدرال به ایجاد محیطی مساعد برای رشد پایدار و اشتغال پایدار کمک می‌کند.

2. حداکثر اشتغال

یکی دیگر از اهداف کلیدی، دستیابی به حداکثر اشتغال است، به این معنا که هر کسی که بخواهد کار کند می‌تواند شغلی با سطح دستمزد موجود پیدا کند. در حالی که فدرال نمی‌تواند به طور مستقیم بر اشتغال تأثیر بگذارد، اما از طریق سیاست‌های پولی بر بازار کار تأثیر می‌گذارد. به عنوان مثال، زمانی که اقتصاد ضعیف است و بیکاری بالا است، فدرال می‌تواند نرخ‌های بهره را کاهش دهد تا وام‌گیری، سرمایه‌گذاری و مصرف را تحریک کند که منجر به افزایش ایجاد شغل می‌شود.

3. نرخ‌های بهره بلندمدت معتدل

با کنترل تورم و حمایت از اشتغال، فدرال به طور غیرمستقیم نرخ‌های بهره بلندمدت معتدل را حفظ می‌کند. نرخ‌های پایدار سرمایه‌گذاری در دارایی‌های تولیدی مانند مسکن، زیرساخت و گسترش کسب‌وکار را تشویق می‌کند. این امر به نوبه خود رشد و ثبات اقتصادی را ترویج می‌کند.

4. ثبات سیستم مالی

فدرال همچنین به دنبال حفظ ثبات سیستم مالی ایالات متحده است. در زمان‌های بحران اقتصادی—مانند رکود بزرگ (دهه 1930)، بحران مالی جهانی 2008 یا پاندمی 2020—فدرال برای جلوگیری از فروپاشی‌های سیستماتیک با ارائه نقدینگی به بانک‌ها و بازارهای مالی وارد عمل می‌شود. این نهاد به عنوان وام‌دهنده آخرین چاره عمل می‌کند و اطمینان را در سیستم بانکی حفظ می‌کند.

5. اهداف نظارتی و تنظیمی

فراتر از سیاست‌های پولی، فدرال بانک‌ها را تنظیم و نظارت می‌کند تا اطمینان حاصل کند که به طور ایمن و سالم عمل می‌کنند. هدف آن حفاظت از منافع مالی مصرف‌کنندگان، جلوگیری از ریسک‌پذیری بیش از حد و حفظ اعتماد عمومی به سیستم مالی است.

عملکردهای فدرال رزرو

فدرال رزرو اهداف خود را از طریق مجموعه‌ای از عملکردهای حیاتی که بر هر جنبه‌ای از اقتصاد ایالات متحده و سیستم مالی جهانی تأثیر می‌گذارد، انجام می‌دهد.

1. اجرای سیاست پولی

سیاست پولی مهم‌ترین عملکرد فدرال است. این شامل مدیریت عرضه پول و اعتبار برای دستیابی به اهداف کلان اقتصادی است. کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC) مسئول تعیین سیاست پولی است.

a. عملیات بازار باز (OMO)

عملیات بازار باز ابزار اصلی کنترل نرخ‌های بهره کوتاه‌مدت است. زمانی که فدرال اوراق بهادار دولتی خریداری می‌کند، نقدینگی را به اقتصاد تزریق می‌کند، نرخ‌های بهره را کاهش می‌دهد و هزینه‌ها را تشویق می‌کند. برعکس، فروش اوراق بهادار پول را از گردش خارج می‌کند و نرخ‌های بهره را برای کنترل تورم افزایش می‌دهد.

b. نرخ تخفیف

نرخ تخفیف، نرخ بهره‌ای است که به بانک‌های تجاری که به طور مستقیم از فدرال رزرو وام می‌گیرند، اعمال می‌شود. کاهش این نرخ وام‌گیری را برای بانک‌ها ارزان‌تر می‌کند و وام‌دهی را تحریک می‌کند، در حالی که افزایش آن شرایط اعتبار را تنگ می‌کند.

c. الزامات ذخیره

بانک‌ها ملزم به نگهداری درصد معینی از سپرده‌های خود به عنوان ذخایر هستند. با تنظیم این الزامات، فدرال می‌تواند بر میزان پولی که بانک‌ها می‌توانند وام دهند تأثیر بگذارد. اگرچه امروزه به ندرت استفاده می‌شود، اما همچنان ابزاری قدرتمند در سیاست پولی است.

d. بهره بر ذخایر

از سال 2008، فدرال به ذخایر بانک‌ها در بانک مرکزی بهره پرداخت می‌کند. تنظیم این نرخ به فدرال کمک می‌کند تا نرخ‌های بهره کوتاه‌مدت را مدیریت کند و نقدینگی در سیستم مالی را کنترل کند.

2. نظارت و تنظیم بانک‌ها

فدرال رزرو از طریق نظارت و تنظیم، سلامت سیستم بانکی را تضمین می‌کند. این نهاد بر شرکت‌های هلدینگ بانکی، بانک‌های دولتی که عضو سیستم فدرال رزرو هستند و برخی سازمان‌های بانکی خارجی نظارت می‌کند.

عملکردهای نظارتی آن شامل:

نظارت بر کفایت سرمایه و نقدینگی بانک‌ها.

اجرای قوانین حمایت از مصرف‌کننده (مانند قانون حقیقت در وام‌دهی).

انجام آزمایش‌های استرس دوره‌ای برای اطمینان از توانایی بانک‌ها در برابر شوک‌های اقتصادی.

جلوگیری از ریسک‌پذیری بیش از حد که می‌تواند ثبات مالی را به خطر بیندازد.

این نظارت از سپرده‌گذاران و اقتصاد کلی در برابر بحران‌های بانکی محافظت می‌کند.

3. حفظ ثبات سیستم مالی

فدرال نقش حیاتی به عنوان وام‌دهنده آخرین چاره ایفا می‌کند. در زمان‌های بحران مالی، نقدینگی را برای جلوگیری از هجوم به بانک‌ها یا یخ‌زدگی بازارها فراهم می‌کند.

به عنوان مثال:

در سال 2008، فدرال تریلیون‌ها دلار به سیستم بانکی تزریق کرد تا بازارهای اعتبار را تثبیت کند.

در سال 2020، در طول پاندمی COVID-19، برنامه‌های وام اضطراری را برای حمایت از کسب‌وکارها، دولت‌های ایالتی و خانوارها اجرا کرد.

از طریق این اقدامات، فدرال به جلوگیری از فروپاشی سیستم مالی و بازگرداندن اعتماد به بازار کمک می‌کند.

4. ارائه خدمات مالی

فدرال رزرو به عنوان یک بانک برای بانک‌ها و دولت ایالات متحده عمل می‌کند. این نهاد خدمات مالی مختلفی ارائه می‌دهد، از جمله:

تسویه و تسویه پرداخت‌های بین بانکی.

توزیع و نگهداری عرضه ارز و سکه‌های ایالات متحده.

مدیریت حساب‌های خزانه‌داری و صدور اوراق بهادار دولتی.

عملیات خدمات وجوه فدرال، که انتقالات با ارزش بالا بین بانک‌ها را مدیریت می‌کند.

این خدمات پایه و اساس سیستم پرداخت و تسویه کشور را تشکیل می‌دهند و عملیات مالی روان را تضمین می‌کنند.

5. مدیریت سیستم‌های پرداخت کشور

فدرال نقش اساسی در اطمینان از ایمنی، کارایی و دسترسی سیستم‌های پرداخت در ایالات متحده ایفا می‌کند. این نهاد سیستم‌هایی را مدیریت می‌کند که پرداخت‌های الکترونیکی، چک‌ها و انتقال وجوه را پردازش می‌کنند. علاوه بر این، با مؤسسات مالی خصوصی همکاری می‌کند تا فناوری‌های پرداخت را مدرن‌سازی کند، مانند توسعه سیستم پرداخت فوری FedNow که در سال 2023 راه‌اندازی شد.

6. خدمت به عنوان نماینده مالی دولت ایالات متحده

فدرال رزرو به وزارت خزانه‌داری ایالات متحده در زمینه‌های مختلف کمک می‌کند:

صدور و بازخرید اوراق بهادار خزانه‌داری.

پردازش پرداخت‌های دولتی، مانند تأمین اجتماعی و بازپرداخت مالیات.

مدیریت بدهی فدرال به طور کارآمد.

با انجام این کار، فدرال به عملیات مالی دولت کمک می‌کند و اجرای روان فعالیت‌های مالی عمومی را تضمین می‌کند.

7. انجام تحقیقات اقتصادی و تحلیل داده‌ها

سیستم فدرال رزرو هزاران اقتصاددان را استخدام می‌کند که داده‌های اقتصادی را تحلیل می‌کنند، روندهای مالی را مطالعه می‌کنند و تحولات آینده را پیش‌بینی می‌کنند. تحقیقات آن‌ها از تصمیمات سیاست پولی حمایت می‌کند و بینش‌های ارزشمندی برای عموم، مؤسسات دانشگاهی و سیاست‌گذاران فراهم می‌آورد.

هر یک از 12 بانک منطقه‌ای فدرال رزرو به این عملکرد تحقیقاتی کمک می‌کند و دیدگاه محلی‌تری از شرایط اقتصادی در سراسر ایالات متحده ارائه می‌دهد.

نتیجه‌گیری

فدرال رزرو در قلب سیستم‌های مالی ایالات متحده و جهانی قرار دارد. اهداف آن—حفظ ثبات قیمت، دستیابی به حداکثر اشتغال و اطمینان از نرخ‌های بهره بلندمدت معتدل—پایه‌گذار ثبات و شکوفایی اقتصادی است. از طریق عملکردهای چندگانه خود، از جمله سیاست پولی، نظارت بر بانک‌ها، ثبات سیستم مالی و خدمات پرداخت، فدرال اطمینان حاصل می‌کند که اقتصاد ایالات متحده حتی در مواجهه با چالش‌های داخلی و جهانی به طور روان عمل می‌کند.

در دنیای به طور فزاینده‌ای به هم پیوسته، اقدامات فدرال فراتر از مرزهای آمریکا گسترش می‌یابد و بر نرخ‌های ارز، جریان‌های سرمایه جهانی و ثبات اقتصادی بین‌المللی تأثیر می‌گذارد. تعادل دقیق آن در بین تورم، اشتغال و رشد، این نهاد را به یکی از مهم‌ترین نهادهایی تبدیل می‌کند که شکل‌دهنده چشم‌انداز مالی جهانی است.