بلاکچین اینترنت کامپیوتر یک بازنگری اساسی در طراحی بلاکچین را در بر دارد که به وسیله نوآوری‌ها در رمزنگاری قوت می‌گیرد. این بلاکچین اولین “کامپیوتر جهانی” است که می‌تواند برای ساخت تقریباً هر سیستم یا خدمات آنلاین، از جمله رسانه‌های اجتماعی وب محور، بدون نیاز به فناوری اطلاعات سنتی مانند خدمات ابری استفاده شود. به این ترتیب، می‌تواند به غیرمتمرکزسازی کامل از ابتدا تا انتها کمک کند.

توکن ICP دارای سه کاربرد اصلی است. اولین کاربرد، ICP به عنوان منبعی از “چرخش‌ها” است که برای قدرت محاسباتی سوزانده می‌شود (بنابراین وقتی ICP به چرخش تبدیل می‌شود، ناپدید می‌شود و فشار کاهش قیمت ایجاد می‌کند). دومین کاربرد، امکان استیک کردن ICP در DAO سیستم عصبی شبکه بدون‌مجوز است که بر بلاک‌چین اینترنت کامپیوتر حکومت می‌کند و نورون‌های رأی‌دهی را ایجاد می‌کند که پاداش رأی‌گیری تولید می‌کنند. سومین کاربرد، ایفای نقش به عنوان یک ذخیره ارزش است، به عنوان مثال، اجازه سرمایه‌گذاری در فروش‌های غیرمتمرکز که توسط خدمات وب3 انجام می‌شود.

اینترنت، که اکنون تقریباً همه و همه‌چیز را متصل می‌کند، بر روی شبکه‌ای از دستگاه‌های خاص به نام روترها کار می‌کند. برخی مانند روترهای WiFi در خانه‌ها نصب می‌شوند، در حالی که دیگران که کشورهای مختلف را متصل می‌کنند، بسیار تخصصی و گران‌قیمت هستند. بلاکچین اینترنت کامپیوتر بر روی یک شبکه از دستگاه‌های محاسباتی خاص به نام “ماشین‌های نود” کار می‌کند که بر اساس استانداردهای مختلف ساخته شده‌اند.

امروزه، اکثر بلاکچین‌های Proof-of-Stake توسط نودهای “تأیید‌کننده” میزبانی می‌شوند که نمونه‌های نرم‌افزاری هستند که اغلب در خدمات ابری به‌کار گرفته می‌شوند. اینترنت کامپیوتر نمی‌تواند به این روش میزبانی شود. این به‌طور کامل بر روی یک شبکه مستقل از ماشین‌های نود اختصاصی اجرا می‌شود که در مراکز داده مستقل توسط “تأمین‌کنندگان نود” مستقل نصب شده‌اند.

این ماشین‌های نود از طریق پروتکل اینترنت کامپیوتر، یا ICP، که نام توکن از آن گرفته شده، به یکدیگر متصل می‌شوند. بهترین نام برای توصیف مدل شبکه بلاکچینی که اینترنت کامپیوتر از آن استفاده می‌کند، “Proof-of-Useful-Work” است. این شبکه دارای یک سیستم حاکمیتی به نام NNS است که می‌تواند ماشین‌های نود را که نتوانند بلوک‌های کافی تولید کنند و با شبکه همگام نشوند، اخراج (“دفع”) کند، به همین دلیل باید به استانداردهای مشخصی ساخته شوند.

در درون خود، شبکه اینترنت کامپیوتر از “بلاکچین‌های زیر شبکه” تشکیل شده است. هر زیرشبکه جدید ظرفیت اضافی به شبکه اضافه می‌کند که به این معنی است که می‌تواند قراردادهای هوشمند، محاسبات و داده‌های بیشتری را میزبانی کند. با این حال، این زیرشبکه‌ها برای قراردادهای هوشمند میزبانی‌شده و کاربران قابل مشاهده نیستند. دلیل این است که آنها به یک بلاکچین منطقی واحد با استفاده از “زنجیره کلید رمزنگاری” ترکیب می‌شوند.

زنجیره کلید رمزنگاری خاص اینترنت کامپیوتر است. این امکان را به زیرشبکه‌های بلاکچینی و بلاکچین اینترنت کامپیوتر تولیدشده می‌دهد که کلیدهای “زنجیره‌ای” عمومی داشته باشند. بلاکچین‌ها همه تعاملات خود را به‌صورت رمزنگاری امضا می‌کنند که می‌توان آنها را با استفاده از کلیدهای زنجیره‌ای خود تأیید کرد. امضاهای معتبر نشان می‌دهند که تعاملات دست‌کاری نشده‌اند، و همچنین نشان می‌دهند که بلاکچین‌ها به‌درستی در حال اجرا هستند – بدون نیاز به دانلود و بررسی بلوک‌های تراکنش‌های آنها.

به لطف زنجیره کلید رمزنگاری، اینترنت کامپیوتر قادر است زیرشبکه‌های بلاکچینی خود را به یک بلاکچین واحد ترکیب کند و به‌طور نامحدود مقیاس‌پذیری داشته باشد. با این حال، زنجیره کلید رمزنگاری همچنین امکان‌ساز دیگر امکانات نیز می‌باشد! به عنوان مثال، قراردادهای هوشمند در اینترنت کامپیوتر می‌توانند درخواست‌های HTTP را پردازش کنند و تجربیات وب تعاملی را به‌طور مستقیم به کاربران نهایی ارائه دهند. این امن‌تر از ارائه وب عادی است زیرا قراردادهای هوشمند می‌توانند محتوایی که ارائه می‌دهند را امضا کنند، که می‌تواند قبل از نمایش به کاربران، تأیید شود و آنها را در امان نگه دارد.

اخیراً، زنجیره کلید رمزنگاری برای فعال کردن قابلیت “Chain Key TX” برای توسعه‌دهندگان قراردادهای هوشمند استفاده شده است. این به آنها این امکان را می‌دهد که تراکنش‌های امضاشده‌ای ایجاد کنند که بر روی بلاکچین‌های دیگر اجرا شوند. به عنوان مثال، یک توسعه‌دهنده اینترنت کامپیوتر می‌تواند آدرس‌های بیت‌کوین ایجاد کرده و بیت‌کوین را مستقیماً بر روی دفتر بیت‌کوین ارسال و دریافت کند، بدون اینکه از خدمات “پل” ناامن استفاده کند. با استفاده از این قابلیت می‌توان DeFi بومی بیت‌کوین ایجاد کرد.

اینترنت کامپیوتر همچنین ویژگی‌های دیگری دارد که در بلاکچین منحصر به فرد هستند. اینها شامل فراخوان‌های HTTP است که به قراردادهای هوشمند اجازه می‌دهد دیگر سیستم‌ها را از طریق سیستم اجماع شبکه پرس و جو کنند، به عنوان مثال این امکان را فراهم می‌کند که نرم‌افزار قراردادهای هوشمند به‌طور امن داده‌هایی مانند منابع قیمت دارایی‌های رمزارز را بدون استفاده از خدمات اوراکل معتبر به‌دست آورد.

شبکه اینترنت کامپیوتر توسط یک زیرشبکه اصلی کنترل و مدیریت می‌شود که یک DAO بدون مجوز پیشرفته به نام سیستم عصبی شبکه (NNS) را اجرا می‌کند. این به ماشین‌های نود دستور می‌دهد که چگونه شبکه را ساختاربندی کنند. نودها می‌توانند فقط با بررسی امضای زنجیره کلید، تأیید کنند که دستوراتی که از NNS دریافت کرده‌اند واقعی است زیرا کلید زنجیره‌ای آنها هرگز تغییر نمی‌کند.

NNS به نودها دستور می‌دهد که به زیرشبکه‌ها بپیوندند و جدا شوند، و زیرشبکه‌های جدیدی ایجاد کنند. رمزنگاری و پروتکل‌ها به گونه‌ای کار می‌کنند که حتی اگر نودها از زیرشبکه‌های بلاکچینی بیایند و بروند، کلیدهای زنجیره‌ای آنها همیشه یکسان باقی می‌مانند.

در اینترنت کامپیوتر، توسعه‌دهندگان با استفاده از قراردادهای هوشمند “کانتینر” می‌سازند. آنها به این دلیل کانتینر نامیده می‌شوند که بسته‌هایی از بایت‌کد WebAssembly و صفحات حافظه دائمی هستند. بایت‌کد منطق قرارداد هوشمند را پیاده‌سازی می‌کند و به‌طور انحصاری در حافظه خود اجرا می‌شود و با استفاده از پیام‌گذاری (با استفاده از مدل “بازیگر” نرم‌افزاری) با سایر قراردادهای هوشمند تعامل می‌کند. این امکان را می‌دهد تا قراردادهای هوشمند به‌طور موازی اجرا شوند، که یکی دیگر از راه‌های مقیاس‌پذیری اینترنت کامپیوتر است.

قراردادهای هوشمند کانتینر بسیار قدرتمند هستند و می‌توانند برای ساخت هر چیزی استفاده شوند. به عنوان مثال، معاملات (محاسبات) چند بلاکی امکان‌پذیر است، همراه با قراردادهای هوشمند daemon که به‌طور خودکار به‌وسیله بلاکچین به صورت دوره‌ای فعال می‌شوند.

زبان‌های اصلی مورد استفاده در توسعه قراردادهای هوشمند اینترنت کامپیوتر Rust و Motoko هستند. Motoko زبانی است که توسط DFINITY به‌طور خاص برای اینترنت کامپیوتر ایجاد شده است و توسط تیمی به رهبری آندریاس راسبرگ، که یکی از هم‌مخترعان استاندارد WebAssembly بود، توسعه یافته است.

بهترین راه برای درک نحوه کار اینترنت کامپیوتر و مجموعه قابلیت‌های منحصر به فردی که ارائه می‌دهد، بازدید از internetcomputer.org و wiki.internetcomputer.org است.

بلاکچین اینترنت کامپیوتر توسط بنیاد DFINITY توسعه یافته است که دفتر مرکزی آن در زوریخ، سوئیس قرار دارد و مراکز تحقیق و توسعه‌ای در سوئیس و کالیفرنیا و تیم‌های از راه دور در سرتاسر جهان را مدیریت می‌کند. تا اواسط سال 2022، DFINITY تقریباً 300 نفر استخدام کرده بود، عمدتاً در بخش تحقیق و توسعه. این تیم شامل بسیاری از ریاضی‌دانان مشهور، محققان علم کامپیوتر و مهندسان است.

بنیاد DFINITY در اکتبر 2016 در سوئیس تأسیس شد تا توسعه بلاکچین اینترنت کامپیوتر را سازماندهی کند. نام DFINITY اختصاری از “لامحدود غیرمتمرکز” و به اوایل سال 2015 برمی‌گردد. این نام برای اولین بار توسط بنیانگذارش، دومینیک ویلیامز، برای اشاره به کار نظری‌اش در حوزه رمزارزها که امیدوار بود امکان وجود یک کامپیوتر جهانی را فراهم کند، استفاده شد.

در فوریه 2017، بنیاد DFINITY یک ICO عمومی اولیه را برای جمع‌آوری سرمایه برای گسترش اجرا کرد. این مرحله سپس با دور‌های جمع‌آوری خصوصی در سال 2018 تکمیل شد، که از بیش از 100 صندوق سرمایه‌گذاری خصوصی و سرمایه‌گذارهای خطرپذیر پول جذب کرد، از جمله نام‌های مشهور مانند آندریسن هورویتز، پیش از ظهور a16z crypto.

کامپیوتر اینترنتی در دسترس است و می‌توانید آن را در انواع صرافی‌های ارز دیجیتال مانند:

• بایننس
• کوین بیس
• هوبی جهانی
• OKX