currency_page_heading

Ethereum Classic (ETC) زنجیره بلوکی اصلی اتریوم (ETH) است که در ژوئیه 2015 راه‌اندازی شد. عملکرد اصلی آن به عنوان یک شبکه قرارداد هوشمند، با توانایی میزبانی و پشتیبانی از برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) است. توکن بومی آن ETC است.

از زمان راه‌اندازی‌اش، Ethereum Classic تلاش کرده است تا خود را از Ethereum متمایز کند، با نقشه‌راه فنی دو شبکه که با گذشت زمان به تدریج از یکدیگر جدا می‌شود.

Ethereum Classic ابتدا هدف خود را برای حفظ یکپارچگی زنجیره بلوک Ethereum موجود پس از یک رویداد هک بزرگ که منجر به سرقت 3.6 میلیون ETH شد، تعیین کرد.

Ethereum Classic در واقع زنجیره اصلی اتریوم است و سازنده واقعی آن به همین دلیل بنیان‌گذار اصلی اتریوم — ویتالیک باترین است.

یک فورک سخت جنجالی در اتریوم در ژوئیه 2016 رخ داد، زمانی که شرکت‌کنندگان بر سر اینکه آیا بلاکچین را به حالت قبلی برگردانند تا تأثیرات یک هک بزرگ را لغو کنند یا نه، اختلاف نظر داشتند. این مسئله بر The DAO، یک سازمان خودمختار غیرمتمرکز (DAO) که چند ماه قبل تقریباً 150 میلیون دلار در یک عرضه اولیه سکه (ICO) جمع‌آوری کرده بود، تأثیر گذاشت.

Ethereum Classic به عنوان شبکه‌ای که زنجیره را به حالت قبلی برنگرداند، به وجود آمد. توسعه‌دهندگان بیان می‌کنند که هیچ تیم «رسمی» به پروژه مرتبط نیست و «جامعه توسعه جهانی آن یک 'دولت‌داری بدون مجوز' است، جایی که هرکسی می‌تواند شرکت کند».

ویژگی‌های منحصر به فرد Ethereum Classic ترکیبی از مولفه‌های زیر است:

• اثبات کار: ETC به عنوان یک بلاکچین اثبات کار باقی خواهد ماند که امن‌ترین مکانیزم اجماع شناخته‌شده است.

• پول مطمئن: ETC به عنوان طلا دیجیتال محسوب می‌شود زیرا یک بلاکچین اثبات کار است، به همین دلیل هزینه تولید پول همانند هزینه تولید بلاک‌ها است و سیاست پولی ثابتی با سقف عرضه 210,700,000 دارد.

• قابلیت برنامه‌ریزی: ETC قابل برنامه‌ریزی با قراردادهای هوشمند است که بهره‌وری بیشتری نسبت به دیگر زنجیره‌های رمزنگاری ساده مانند بیت‌کوین یا لایت‌کوین دارد.

• تکثیر کامل: ETC از آنجا که به‌طور کامل در تمامی نودهای شبکه تکثیر شده است، امن‌ترین است. در حالی که سایر بلاکچین‌های قرارداد هوشمند در حال پیاده‌سازی «شاردینگ»، «زنجیره‌های جانبی» یا «زنجیره‌های جانبی» هستند که امنیت را کاهش می‌دهد، ETC به صورت کامل تکثیر شده باقی خواهد ماند.

• ترکیب‌پذیری: ترکیب‌پذیری در ETC به این معناست که همه برنامه‌های فعال با قابلیت برنامه‌ریزی در یک سیستم قرار دارند، بنابراین به همان اندازه ایمن بوده و همچنین قادر به تعامل با یکدیگر در یک تراکنش پیچیده هستند.

• سایز: هرچه یک بلاکچین بزرگ‌تر باشد، و حتی بیشتر اگر در رده خود بزرگ‌ترین باشد، امنیت سیستم را بیشتر می‌کند. ETC بزرگترین بلاکچین قراردادهای هوشمند است که اثبات کار بوده و سیاست پولی ثابتی دارد.

ویژگی‌های منحصر به فرد فوق ترکیبی باعث می‌شود تا DApps های ETC امن‌ترین DApp های جهان باشند.

اتریوم کلاسیک (ETC) و اتریوم (ETH) دو شبکه بلاکچینی مجزا هستند که تاریخ مشترکی دارند اما از نظر فلسفه و توسعه از هم جدا شده‌اند.

اتریوم کلاسیک نسخه اصلی اتریوم است که در سال 2015 راه‌اندازی شد. این یک پلتفرم بلاکچینی غیرمتمرکز و متن باز است که به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps) و قراردادهای هوشمند بسازند و منتشر کنند. اتریوم کلاسیک شبکه خود را با استفاده از الگوریتم اجماع اثبات کار (PoW) ایمن می‌کند.

از سوی دیگر، اتریوم یک فورک از بلاکچین اصلی اتریوم است که در سال 2016 ایجاد شد. این فورک به عنوان پاسخی به یک هک صورت گرفت که منجر به از دست رفتن میلیون‌ها دلار اتر شد. جامعه اتریوم یک فورک سخت را پیاده‌سازی کرد تا هک را معکوس کرده و وجوه دزدیده‌شده را به صاحبان آن‌ها بازگرداند. به این ترتیب، دو بلاکچین مجزا یعنی اتریوم (ETH) و اتریوم کلاسیک (ETC) ایجاد شدند.

یکی از تفاوت‌های اصلی بین اتریوم کلاسیک و اتریوم، رویکرد آن‌ها به حاکمیت است. اتریوم دارای یک سیستم متمرکزتر است، با یک تیم توسعه اصلی که تصمیمات مربوط به آینده پلتفرم را اتخاذ می‌کند. در مقابل، اتریوم کلاسیک رویکرد غیرمتمرکزتری در حاکمیت دارد، که در آن تصمیمات با مشارکت جامعه از طریق یک فرایند اجماعی اتخاذ می‌شود.

تفاوت کلیدی دیگر بین این دو، نقشه راه توسعه آن‌هاست. اتریوم از الگوریتم اجماع اثبات کار (POW) به الگوریتم اثبات سهام (PoS) پس از ادغام در سپتامبر 2022 منتقل شده است. از سوی دیگر، اتریوم کلاسیک بر حفظ الگوریتم اصلی PoW خود و پایبندی به فلسفه غیرمتمرکز تأکید دارد.